ارتباط ابعاد سرمایۀ اجتماعی با کیفیت زندگی معلمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر، ارتباط بین سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی در معلمان تربیت‌بدنی شهر کرمانشاه بود. روش‌شناسی : پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری همۀ معلمان تربیت‌بدنی سه مقطع تحصیلی شهر کرمانشاه بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای250 نفر انتخاب شدند. از پرسشنامۀ سرمایه اجتماعی (اونیکس و بولن، 2000‌) و پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی نسخه فارسی استفاده شد که پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 83/0 و 81/0 بود. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن بود که از ابعاد سرمایه اجتماعی بُعد ساختاری مهم ترین و کم اهمیت ترین آن بُعد ارتباطی بود. مهم ترین بُعد کیفیت زندگی معلمان تربیت بدنی سلامت جسمانی و کم اهمیت ترین آن سلامت محیطی بود. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی وجود داشت (514/0 r=). تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 34 درصد از تغییرات کیفیت زندگی معلمان تربیت بدنی از طریق سرمایه اجتماعی تبیین شد. بحث : نتیجه گیری می‌شود که سرمایه اجتماعی به مثابه پیش بینی کننده مهم کیفیت زندگی معلمان است و تمرکز بر ابعاد ارتباطی می‌تواند به تقویت کیفیت زندگی معلمان کمک نماید.